ومن خطبة له علیه السلام

[وفیها بیان لما یخرب العالم به من الفتن وبیان هذه الفتن]

إِنَّمَا بَدْءُ وُقُوعِ الْفِتَنِ أَهْوَاءٌ تُتَّبَعُ، وَأَحْکَامٌ تُبْتَدَعُ، یُخَالَفُ فِیهَا کِتابُ اللهِ، وَیَتَوَلَّى عَلَیْهَا رِجَالٌ رِجَالاً،

عَلَى غَیْرِ دِینِ اللهِ، فَلَوْ أَنَّ الْبَاطِلَ خَلَصَ مِنْ مِزَاجِ الْحَقِّ لَمْ یَخْفَ عَلَى الْمُرْتَادِینَ وَلَوْ أَنَّ الْحقَّ

خَلَصَ مِنْ لَبْسِ البَاطِلِ انْقَطَعَتْ عَنْهُ أَلْسُنُ الْمُعَانِدِینَ؛ وَلکِن یُؤْخَذُ مِنْ هذَا ضِغْثٌ وَمِنْ هذَا ضِغْثٌ

، فَیُمْزَجَانِ! فَهُنَالِکَ یَسْتَوْلی الشَّیْطَانُ عَلَى أَوْلِیَائِهِ، وَیَنْجُو الَّذِینَ سَبَقَتْ لَهُمْ مِنَ اللهِ الْحُسْنَى.

«از سخنانى است که امام(ع)فرموده است‏»[1]«سرچشمه فتنه‏ها»همواره آغاز پیدایش فتنه‏ها، پیروى

از هوسهاى آلوده و احکام و قوانین مجعول‏و اختراعى است،احکامى که با کتاب خدا مخالفت دارد،و جمعى

بر خلاف آئین حق به‏حمایت از آن برمى‏خیزند.

اگر باطل از حق کاملا جدا مى‏گردید بر آنان که پى جوى حقیقتند پوشیده نمى‏ماند،و چنانچه حق از باطل

خالص مى‏شد،زبان معاندان از آن قطع مى‏گردید،ولى قسمتى ازحق و قسمتى از باطل را مى‏گیرند و به

هم مى‏آمیزند.اینجا است که شیطان بر دوستان خودچیره مى‏شود و تنها آنان که مورد رحمت‏خدا بوده‏اند نجات مى‏یابند.

توضیح‏ها:

[1]این سخن را کلینى در کتاب‏«اصول‏»و«روضه‏»کافى آورده‏است.(مستدرک و مدارک نهج البلاغه صفحه‏243)